yarımdairə

yarımdairə
is.
1. Dairənin yarısı.
2. Qövsvari yarıqapalı xətt. Yunis telefonu yerə qoyub cəld təqvim vərəqindəki qeydlərin hamısını bir yarımdairəyə aldı. M. C.. Böyük bir yarımdairə halında toplaşmış iştirakçı və tamaşaçılar kütləsinin mərkəzində bir masa qoyulmuşdu. M. Rz..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • yarımdairəvi — sif. Yarımdairə şəklində olan. Yarımdairəvi xətt. Yarımdairəvi zal …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qübbə — ə. yarımdairə şəklində tağ, günbəz. Qübbei mina göy qübbəsi; göy, səma …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • amfitebtr — <yun.> 1. Qədim yunanlarda və romalılarda: ətrafında tamaşaçılar üçün yarımdairə şəklində pillə pillə yüksələn yerlər olan tikili, tamaşagah. Amfiteatrın ortasında arena var idi. 2. Müasir teatrlarda: parterlərin dalında və ya lojaların… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • aypərəx’ — (Qazax) qızıldan və ya gümüşdən qayrılmış yarımdairə şəkilli qadın bəzəyi, aypara …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • gav — I (Ağcabədi, Çənbərək, Gədəbəy, Qazax) uçurum, sıldırım. – Əli, malıyözdə, gavdan uçurdarsaη ha! (Gədəbəy) II (Basarkeçər, Tərtər) qaramalı boynundan bağlamaq üçün yarımdairəvi ağac. – İnəyi gavnan bağla, boğular (Tərtər) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • girindəy — (Kəlbəcər, Qarakilsə) qaramalı boğazından bağlamaq üçün istifadə edilən yarımdairəvi ağac. – Öküz girindəyi qırıfdı (Kəlbəcər) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • giryal — (Çənbərək) qaramalı boğazından bağlamaq üçün istifadə edilən yarımdairəvi ağac. – Səmət büyün qırxbeş giryal qayırıf …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • künbəd — f. 1) qübbə, yarımdairə şəklində tavan; 2) göy qübbəsi; 3) böyük, girdə qovuq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • künbəz — f. 1) qübbə, yarımdairə şəklində tavan; 2) göy qübbəsi; 3) böyük, girdə qovuq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • taq — ə. əsli f. 1) yarımdairə şəklində qapı, pəncərə və s. üstü; tağ; 2) qübbə, günbəz; 3) əzilmiş, bükülmüş. Taqi əbru tağşəkilli qaş çatmaqaş; qaşın tağı; taqi kəsra Ənuşirəvanın tikdirdiyi məşhur tağ; taqi rivaq «çardağın tağı» göy, səma …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”